Με πιάνεις?

Τα πάντα τελικά είναι θέμα αντίληψης. Άρα ευφυίας. Όχι προσωπικότητας. Αυτή έχει ήδη δημιουργηθεί απ'τα 9 σου. Δε μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Σίγουρα όχι να την αλλάξεις. Οι ευαισθησίες σου, οι αλλοδοξίες σου, όλα είναι εκεί. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να την ανακαλύψεις. Και να προβλέπεις αντιδράσεις και συμπεριφορές σου για να ή για να μην τις κάνεις. Να γίνεις καλύτερος άνθρωπος? Μα αυτό είναι. Να ξέρεις πότε θα συμπεριφερθείς κακώς και να το προλάβεις. Να μην αφεθείς. Να λες το 'Σ'αγαπώ' όταν το εννοείς, όπως το εννοείς, όταν είσαι έτοιμος να αναλάβεις την ευθύνη της έκφρασης που ξεστόμισες. Αλλοιώς το κρατάς. Μέσα σου. Βλέποντας κι'υποφέροντας μακρυά της. Αφήνοντάς την να ζήσει όπως μπορεί καλύτερα, ακόμα κι'αν κοντά σου θα ζούσε τέλεια, απ'τη τη στιγμή που δε μπορείς να είσαι συνέχεια εκεί, να της προσφέρεις εμπράκτως την αγάπη σου. Αλλά δεν είναι αρκετό. Η γνώση συνδέεται με την εμπειρία. Και οι εμπειρίες σου είναι περιορισμένες. Όσο έμπειρος κι'αν είσαι. Και εδώ υπεισέρχεται η αντίληψη. Και η ευφυία. Να μπορείς να αντιληφθείς πως βλέπει κάτι ο απέναντί σου. Ποιες μπορεί να είναι οι εμπειρίες του. Κι'ας μην τις έζησες. Πώς τις ερμηνεύει. Κι'ας είναι λάθος. Αλλά ακόμα κι'αν το πετύχεις, χρειάζεσαι δύναμη. Δύναμη να μπορείς να σταματήσεις. Τη συζήτηση, την αντιπαράθεση. Έτσι κι'αλλοιώς το ξέρεις. Κάποτε θα το μάθει με το δύσκολο, τον σκληρό τρόπο. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι εκεί. Όσο για την αγάπη? Μα αυτό είναι η αγάπη. Να προσφέρεις όταν σ'έχει ανάγκη όχι μόνο ο δικός σου αλλά κι'ο εχθρός σου, κι'ο άγνωστός σου. Θα σ'ακούσει? Μάλλον όχι. Αν ήταν θα σ'άκουγε απ'την αρχή. Αλλά θα κάνεις το καθήκον σου για να χαμογελάει η ψυχή σου. Όχι με τον πόνο του άλλου. Όχι. Με τον πόνο το δικό σου. Να τον κοροϊδεύει για να τον νικήσει. Σ'αγαπάνε. Ίσως ναι, ίσως όχι. Όσο περισσότερο τ'ακούς τόσο περισσότερο δεν το πιστεύεις. Αγαπάς. Σίγουρα. Κάποιους πολύ, κάποιους λιγότερο πολύ, κάποιους λίγο αλλά αρκετά για να πονάς με τη θλίψη τους και να προσπαθείς να τους βοηθήσεις. Βλέπεις, η ζωή είναι ένα παιχνίδι. Ο καθ'ένας θέλει να το παίξει με τους κανόνες του. Αλλά έχει τους δικούς της. Και μόνο τότε κερδίζουν κι'οι δυο. Όταν παίξουν χωρίς κανόνες. Η αγάπη έχει τους δικούς της απλούς κανόνες. Το εγώ γίνεται εμείς. Όταν γίνει εσύ κάτι χαλά. Όταν γίνει εγώ τίποτα δε μένει όρθιο. Πάλι δε με πιάνεις? Δεν πειράζει. Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης. Και ευφυίας. Και μάλλον έπαψες ν'αντιλαμβάνεσαι. Γιατί έγινες ότι κατηγορείς. Εγώ...