Ο Αυτοκρατορας υποκλινεται στο μεγαλειο της ψυχης σου...
Δεν είναι που παίρνεις μήνυμα στο κινητό σου απ'τον αριθμό ενός νεκρού (που δεν ξέρεις πως πέθανε ούτε καν πως κινδύνευε) από χρόνια ασθένεια που σε ειδοποιούν για την κηδεία του. Είναι που λίγες ώρες πριν πεθάνει μιλά μαζί σου και δεν σου λέει τίποτα για την κατάστασή του. Που μπορεί νά'σαι ο τελευταίος που μίλησε μαζί του και που μέχρι την τελευταία στιγμή μαζί περνάτε όμορφα. Που διασκεδάζει την διαίσθησή σου πως κάτι συμβαίνει. Που το μόνο που μπορείς να πεις γι'αυτήν την φιλία, γι'αυτήν την σχέση, είναι 'Άξιζε, όσο αξίζει μια ζωή'...
Καλή ξεκούραση Mari Verita... Στο επανιδείν... Ίσως αργήσει, αλλά θα ξαναβρεθούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου