Περαστικά...

Εδώ και ώρα σκεφτόμουνα πως να γράψω. Το τι το ήξερα. Γι'αυτές που ανησυχώ, γι'αυτές που ανησυχούν για μένα, γι'αυτές που ανησυχούν για εκείνες, για όλους αυτούς που είναι μόνοι τα Χριστούγεννα, για την κατάθλιψη των Χριστουγέννων και ότι άλλο θλιβερό ή ανησυχητικό μου'ρχόταν στο μυαλό γι'αυτές τις μέρες. Μπορεί να θυμώνω που ενώ με βάζουν στο τρυπάκι ν'ανησυχήσω μετά εξαφανίζονται στον πόνο τους και μ'αφήνουν να ανησυχώ διπλά. Όμως τελικά είμαι άτομο της αδρεναλίνης. Και θυμώνω και μ'άλλα πράγματα. Και ευτυχώς ευχαριστιέμαι και πολλά πράγματα. Όπως το πιο πάνω που μου έστειλε μια φίλη. Και χαίρομαι όταν οι φίλες μου φροντίζουν για μένα και ξέρουν τι με φτιάχνει. Όσο γι'αυτές που ανησυχώ, ελπίζω να πάνε όλα καλά. Για μένα μην ανησυχείτε. Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας θά'ναι πάντα καλά. Γιατί κάποιοι πραγματικά το εύχονται με την καρδιά τους... Όπως και γω γι'αυτούς...