tag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post553472074044568862..comments2023-06-16T12:27:10.631+03:00Comments on The Last Emperor: Μου λες μ'αγαπάς. Εγώ πάλι όχι. Καλό για σένα αυτό...Emperorhttp://www.blogger.com/profile/13008411564188723319noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-13215155708784985442011-03-23T12:04:56.389+02:002011-03-23T12:04:56.389+02:00Τιμή μου ειλικρινά που θα έχω εξ ολοκλήρου ενα pos...Τιμή μου ειλικρινά που θα έχω εξ ολοκλήρου ενα post από τον αυτοκράτορα. Και δεν το λέω ειρωνικά το εννοώ για να μην παρεξηγηθώ. Όσο αναφορά το Υ.Γ. ναι και γω από τις δύο επιλογές θα πρωτιμήσω την δεύτερη. Αν και νομίζω ότι ένας "αναρχικός" ήταν και ο Χριστός οπότε μπαίνουμε σε μεγάλη συζήτηση για το τι είναι αμαρτία και τι όχι. Αυτά θέλουν χρόνο και χώρο να αναλυθούν. Σε ευχαριστώ πραγματικά και πάλι. Σε φιλώ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-43573773026439295242011-03-22T18:02:25.785+02:002011-03-22T18:02:25.785+02:00Ανώνυμη, το επόμενο μου ποστ είναι για το τέλος το...Ανώνυμη, το επόμενο μου ποστ είναι για το τέλος του κόσμου το 2012. Το μεθεπόμενο είναι για σένα. Αποκλειστικά. Σε φιλώ και σ'ευχαριστώ. Πραγματικά.<br /><br />Υ.Γ. Έτσι είμαι και με μένα. Θά'λεγα απλός, ωμός, στυγνός, μαθηματικός. Ένα κι'ένα κάνουν δύο. Έτσι απλά. Και το κυριότερο, ανεξάρτητα απ'το τι πιστεύουμε, για κάθε λέξη υπάρχει ερμηνεία στο λεξικό. Κι'ας μη μας συμφέρει, κι'ας μη μας αρέσει. Και ξέρεις, εμείς οι απλοί Χριστιανοί δύο πράγματα είμαστε. Ή αιρετικοί ερμηνεύοντας κατά το δοκούν και το συμφέρον τις εντολές του Κυρίου, ή αμαρτωλοί κι'ένοχοι χωρίς ελαφρυντικά και δικαιολογίες. Θέλω να πιστεύω πως είμαι το δεύτερο... :)Emperorhttps://www.blogger.com/profile/13008411564188723319noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-91633516436458459912011-03-22T10:06:50.575+02:002011-03-22T10:06:50.575+02:00Συνηθισμένο λοιπόν για αρκετό κόσμο.... Με έβαλες ...Συνηθισμένο λοιπόν για αρκετό κόσμο.... Με έβαλες σε σκέψεις.... Αυτό που μου αρέσει σε σένα είναι το ότι μπορώ να διαφωνώ εξ ολοκήρου μαζί σου σε πολλά από αυτά που γράφεις, αλλά ο τρόπος που τα μοιράζεσαι με τον κόσμο είναι τόσο μοναδικός και ειλικρινής και θα τολμούσα να πω αναρχικός που δικαιώνεσαι πάντα στα μάτια μου, πετυχαίνοτας έτσι να με βάζεις σε σκέψεις..... Αυτό είναι που με κάνει και σε διαβάζω ανελειπώς. Γιατί είναι ωραίο να μην συμφωνείς με κάτι και όμως αυτό να γίνει αφορμή προβληματισμού και όχι οργής κάτι που συνηθίζεται στις μέρες μας. Όσο αναφορά αυτό που μοιράστηκα μαζί σου ναι το κρατάω στο μυαλό και στη καρδιά και ελπίζω να μην μου περάσει... Γιατί είναι αυτό που με κάνει να νιώθω ζωντανή τον τελευταίο καιρό. Κάτι που είχα να νιώσω πολύ καιρό. Πραγματικά σε ευχαριστώ που αφιέρωσεις έστω και λίγο από τον χρόνο σου για να απαντήσεις. <br /><br />Να συνεχίσεις να είσαι ειλικρινής και "αναρχικός" πάντα. Μας κάνει καλο!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-25327361855049580432011-03-20T13:26:53.647+02:002011-03-20T13:26:53.647+02:00Ανώνυμη... Αυτό που ζεις είναι συνηθισμένο για αρκ...Ανώνυμη... Αυτό που ζεις είναι συνηθισμένο για αρκετό κόσμο, και άνδρες και γυναίκες. Το γιατί δεν προχωράνε, είτε με διαζύγια (και καλά κάνουν) είτε στην ολοκλήρωση των σχέσεων έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Με προβληματίζει το πώς θα στο αναλύσω για να το καταλάβεις χωρίς να πέσεις στην παγίδα της περιφρόνησης. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα σου περάσει. Προς το παρών κράτα αυτό στο μυαλό, και στη καρδιά. Για τα υπόλοιπα θα επανέλθω.<br /><br />Σ'ευχαριστώ που με διαβάζεις. Ελπίζω να γράφω πάντα με τρόπο που θα συνεχίζεις να με διαβάζεις.Emperorhttps://www.blogger.com/profile/13008411564188723319noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-81473348961222828312011-03-18T22:55:48.526+02:002011-03-18T22:55:48.526+02:00Σε διαβάζω αρκετό καιρό. Δεν πήρα ποτέ το θάρρος ν...Σε διαβάζω αρκετό καιρό. Δεν πήρα ποτέ το θάρρος να σου γράψω. Θα μου πεις γιατί σήμερα? Μάλλον φταίει η πανσέληνος. Το σχόλιο δεν αφορά αυτό που γράφεις αλλά κάτι που βιώνω εδώ και καιρό και απλά δεν μπορώ να το μοιραστώ με κανέναν. Σήμερα λοιπόν βρήκα το θάρρος να το μοιραστώ μαζί σου. Πες το διαστροφή πες το ότι θες. Είμαι 33 χρονών παντρεμένη με ένα παιδί (μάλλον συγκαταλέγομαι στην δεύτερη υποκατηγορία...)Έχω γνωρίσει τον έρωτα απο μικρή και έχω ζήσει την ζωή μου αρκετά έντονα μπορώ να πω. Έτυχε όμως πριν κάποιους μήνες να νιώσω κάτι το οποίο δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχει. Γνώρισα έναν άνθρωπο με τον οποίο πέρασα έναν καταπληκτικό μήνα( όχι τον άντρα μου φυσικά) και δεν μιλάω σεξουαλικώς αλλά δεν ξέρω αν το έχεις βιώσει ποτέ ήταν σαν να μπορούσα ακόμη και να μην τον έβλεπα και να μην του μίλαγα να αισθανθώ και να νιώσω ότι ένιωθε. Θα μου πεις μαλακίες, Μπορεί και να είναι. Ούτε εγώ το πίστευα αυτό που γινόταν. Και έφτασε το μεγάλο δίλλημα κάποια στιγμή το ζεις ή το αφήνεις έτσι ωραίο και άπιαστο μόνο και μόνο για να μην το καταστρέψει η ρουτίνα της συνήθειας? Και από οτι καταλαβαίνεις διάλεξα το δεύτερο το άφησα ανεκπλήρωτο έτσι για να έχω κάτι να βασανίζομαι (μια και το έχουμε αυτό εμείς η γυναίκες μας αρέσει να βασανιζόμαστε). Και όχι γιατί δέιλιασα απλά γιατί το ήθελα μέσα στο μυαλό μου άπιαστο, ιερό γεμάτο πάθος..... Έλα όμως που λόγω του ότι είμαστε άνθρωποι και έχουμε πάθη δεν μπορώ να το βγάλω απο το μυαλό μου και υποφέρω. Πραγματικά υποφέρω. Αλλά είπαμε μας αρέσει.... Δεν ξέρω αν αυτό είναι έρωτας ή αγάπη. Αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι μετά από μήνες πια και με το χέρι στην καρδιά αν αρρώστενε ποτέ αυτός ο άνθρωπος θα δεχόμουν με άνεση να πάρω όχι την μισή αλλά ολόκληρη την αρρώστεια του. Πράγμα που θα έκανα μόνο για το παιδί μου. Δεν θέλω συμβουλή απλά ακροατή έψαχνα. Θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες και να αναλύω συναισθηματα, και σκέψεις αλλά εδώ δεν είναι ο κατάλληλος χώρος. Σε ευχαριστώ που με ανέχτηκες και με "άκουσες". Απλά ήταν μια ανάγκη που είχα εδώ και πολύ καιρό..... Σε ευχαριστώ και πάλι.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-84926219464007648132011-03-18T22:55:43.521+02:002011-03-18T22:55:43.521+02:00Σε διαβάζω αρκετό καιρό. Δεν πήρα ποτέ το θάρρος ν...Σε διαβάζω αρκετό καιρό. Δεν πήρα ποτέ το θάρρος να σου γράψω. Θα μου πεις γιατί σήμερα? Μάλλον φταίει η πανσέληνος. Το σχόλιο δεν αφορά αυτό που γράφεις αλλά κάτι που βιώνω εδώ και καιρό και απλά δεν μπορώ να το μοιραστώ με κανέναν. Σήμερα λοιπόν βρήκα το θάρρος να το μοιραστώ μαζί σου. Πες το διαστροφή πες το ότι θες. Είμαι 33 χρονών παντρεμένη με ένα παιδί (μάλλον συγκαταλέγομαι στην δεύτερη υποκατηγορία...)Έχω γνωρίσει τον έρωτα απο μικρή και έχω ζήσει την ζωή μου αρκετά έντονα μπορώ να πω. Έτυχε όμως πριν κάποιους μήνες να νιώσω κάτι το οποίο δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχει. Γνώρισα έναν άνθρωπο με τον οποίο πέρασα έναν καταπληκτικό μήνα( όχι τον άντρα μου φυσικά) και δεν μιλάω σεξουαλικώς αλλά δεν ξέρω αν το έχεις βιώσει ποτέ ήταν σαν να μπορούσα ακόμη και να μην τον έβλεπα και να μην του μίλαγα να αισθανθώ και να νιώσω ότι ένιωθε. Θα μου πεις μαλακίες, Μπορεί και να είναι. Ούτε εγώ το πίστευα αυτό που γινόταν. Και έφτασε το μεγάλο δίλλημα κάποια στιγμή το ζεις ή το αφήνεις έτσι ωραίο και άπιαστο μόνο και μόνο για να μην το καταστρέψει η ρουτίνα της συνήθειας? Και από οτι καταλαβαίνεις διάλεξα το δεύτερο το άφησα ανεκπλήρωτο έτσι για να έχω κάτι να βασανίζομαι (μια και το έχουμε αυτό εμείς η γυναίκες μας αρέσει να βασανιζόμαστε). Και όχι γιατί δέιλιασα απλά γιατί το ήθελα μέσα στο μυαλό μου άπιαστο, ιερό γεμάτο πάθος..... Έλα όμως που λόγω του ότι είμαστε άνθρωποι και έχουμε πάθη δεν μπορώ να το βγάλω απο το μυαλό μου και υποφέρω. Πραγματικά υποφέρω. Αλλά είπαμε μας αρέσει.... Δεν ξέρω αν αυτό είναι έρωτας ή αγάπη. Αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι μετά από μήνες πια και με το χέρι στην καρδιά αν αρρώστενε ποτέ αυτός ο άνθρωπος θα δεχόμουν με άνεση να πάρω όχι την μισή αλλά ολόκληρη την αρρώστεια του. Πράγμα που θα έκανα μόνο για το παιδί μου. Δεν θέλω συμβουλή απλά ακροατή έψαχνα. Θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες και να αναλύω συναισθηματα, και σκέψεις αλλά εδώ δεν είναι ο κατάλληλος χώρος. Σε ευχαριστώ που με ανέχτηκες και με "άκουσες". Απλά ήταν μια ανάγκη που είχα εδώ και πολύ καιρό..... Σε ευχαριστώ και πάλι.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-10344886900897404052011-03-15T15:59:09.085+02:002011-03-15T15:59:09.085+02:00Ανώνυμε/η, όχι από μένα να ζητάς έλεος. Απ'το ...Ανώνυμε/η, όχι από μένα να ζητάς έλεος. Απ'το Θεό. Και δε μπορώ να σε βοηθήσω σ'αυτό. Βλέπεις, είμαι άνθρωπος επιρρεπής στα πάθη μου. Και δε μπορώ να μεσολαβήσω για σένα. Μακάρι να τα καταφέρω για μένα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να μη με διαβάζεις. Μην ανησυχείς. Το κάνουν κι'άλλοι. Συνήθισα...Emperorhttps://www.blogger.com/profile/13008411564188723319noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-24082282523972283302011-03-15T15:55:20.093+02:002011-03-15T15:55:20.093+02:00Νεφέλη μου και γω άνθρωπος παθιασμένος είμαι ;)Νεφέλη μου και γω άνθρωπος παθιασμένος είμαι ;)Emperorhttps://www.blogger.com/profile/13008411564188723319noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-12783290181229538212011-03-15T13:45:24.221+02:002011-03-15T13:45:24.221+02:00Έλεος!Έλεος!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3969257246953949161.post-37151020846140726762011-03-15T13:33:14.243+02:002011-03-15T13:33:14.243+02:00Γαμώτο...γι΄ακόμα μια φορά έχεις δίκιο.
Αλλά εμεί...Γαμώτο...γι΄ακόμα μια φορά έχεις δίκιο. <br />Αλλά εμείς δεν είμαστε Αγιοι. Ανθρωποι με πάθη είμαστε. Δείξε μας λίγη κατανόηση.nefelokokkugiahttps://www.blogger.com/profile/07345217384294953650noreply@blogger.com