Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Ανίκανος...

...'Ο καθ’ένας για πάρτυ του, αποφασίζει να ανήκει κάπου απλά για να νοιώθει καλά, να επικροτούν αυτά που κάνει, να ακούει μπράβο και να ξεχνά τη μίζερη ζωή του. Ακόμα και πολεμώντας τον για αυτό που είναι, τον κάνει να νοιώθει σημαντικός, απλά γιατί του δίνουν σημασία. Να νοιώθει ότι αξίζει και να πνίγει τις τύψεις του ότι χαραμίζει τη ζωή του. Τα πάντα τα κυβερνά το χρήμα και τα ενώνει το γαμήσι. Είναι το μόνο κοινό στοιχείο που μας ενώνει, παγκόσμια. Η λύση? Εκτός απ’το ‘γαμάτε γιατί χανόμαστε’ του Πανούση τότε, απλώς σιωπάς. Δε λες οτιδήποτε δεν θέλουν να ακουστεί, και κάνεις ότι θες σιωπηλά, σταθερά, σίγουρα. Και όποιος εναντιωθεί σε σένα απλά τον εξαγοράζεις ή τον γαμάς, ή έστω του εξασφαλίζεις γυναίκα/ άντρα για να γαμήσει/ γαμηθεί. Εσύ απλώς συνεχίζεις απτόητος ξέρωντας πως όσοι σε περιτριγυρίζουν είναι κοντά σου για δικό τους όφελος και μόνο. Κι’όσοι δεν είναι, αλλά είναι για κοινό ή και δικό σου είναι ελάχιστοι και θα φανεί στο τέλος, γιατί θα είναι οι μόνοι που θα μείνουν όταν κόψεις το χρήμα ή/και το πήδημα. Γι’αυτό πρώτα πηδάς, μετά μιλάς, και αν δεν τα καταφέρεις τότε πληρώνεις. Αλλοιώς, αν μπορείς να πηδάς τζάμπα, κάν’το. Ο κόσμος το χρειάζεται.'...

Ολόκληρο το κείμενο, όπως πάντα, Εδώ!!!

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Ανερμήνευτα...

...'Αντικρουόμενα συναισθήματα? Αντικρουόμενες ψυχολογικές καταστάσεις? Ταυτόχρονα? Ποιος ερωτευμένος δεν έκλαψε, δεν πόνεσε? Μα πώς μπορεί ένα τόσο όμορφο συναίσθημα να προκαλεί πόνο? Πώς μπορεί να προκαλεί μίσος και ζήλεια? Τι σημαίνει ‘Σ’αγαπώ’? Τι εννοείς και τι καταλαμβαίνει? Αν πηδάς μόνο όταν είσαι ερωτευμένος, μπορείς να μοιράσεις τον έρωτά σου σε πολλές? Αν η καρδιά γίνεται κομμάτια απ’τον πόνο, γιατί να μη γίνεται κομμάτια κι’απ’τον έρωτα, και να μοιράζεται σε πολλές? Αν ένα κομμάτι της καρδιάς είναι αρκετό να γίνει κάποιος ευτυχισμένος, γιατί τη θέλει ολόκληρη?'...

Ολόκληρο το άρθρο Εδώ!!!

Χάσου...

...'Και επιστρέφω. Διότι το όνειρο τελειώνει. Διότι η φαντασίωση έχει λήξη. Διότι το όμορφο είναι λίγο. Ναι, είναι πολύ λίγο. Γι’αυτό και δεν υπάρχει γυναίκα που δεν είναι όμορφη αλλά και συνάμα δεν υπάρχει γυναίκα που είναι όμορφη. Με την πρώτη ματιά εντυπωσιάζεσαι. Με τη δεύτερη αρχίζεις να βρίσκεις ψεγάδια. Όταν την συνηθίσεις είναι το ίδιο ωραία όπως μια άλλη που με την πρώτη ματιά δεν σ’άρεσε. Το όμορφο λοιπόν είναι λίγο. Ή απλώς είναι στη φαντασία μας...'

Ολόκληρο το άρθρο, καθώς και άλλα Εδώ!!!